Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

όχι στο όνομά μου...


Δεν επιθυμώ να με περιλαμβάνει εκείνη η φαντασίωση κοινωνίας που στριμώχνει τα μέτωπα της πάλης στο μέγεθος του πυροβόλου όπλου ή του εκρηκτικού μηχανισμού.
Όχι στο όνομά μου
Δεν τσιγκουνεύομαι τον χρόνο μου στις μακρινές διαδρομές μέσα από άνυδρα τοπία διεκδικήσεων, που δεν ξεμπερδεύουν τη στιγμή που πατιέται η σκανδάλη ή πυροδοτείται ο εκρηκτικός μηχανισμός. 
Και δεν αναγνωρίζω σε κανέναν το δικαίωμα να μου κλέψει αυτόν τον χρόνο, αυτό το μόχθο, να ξεστρατίσει τις διαδρομές μου, να μου διαμορφώσει τα μέτωπα της πάλης με το χέρι στη σκανδάλη
Όχι λοιπόν στο όνομά μου, εξαιρέστε με

2 σχόλια:

  1. Το αστικό κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης

    Η πρόσφατη ένοπλη επίθεση κατά επίσης ένοπλων αστυνομικών φρουρών στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής προκάλεσε για ακόμη μια φορά τη συζήτηση γύρω από το ρόλο αυτών των οργανώσεων, για το αν είναι εγκληματίες, τρομοκράτες, προβοκάτορες ή αγνοί αντάρτες. Για το αν οι αστυνομικοί ανήκουν στη γενιά των 700€ και τελικά στην εργατική τάξη. Επίσης για το αν η βία αντιμετωπίζεται με τη βία και αν για την αριστερά είναι εξορισμού καταδικαστέα «απ’ όπου κι αν προέρχεται», για το αν αυτό το είδος βίας γίνεται «το άλλοθι ενός νέου κύκλου αστυνομοκρατίας και περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών», για το αν «αντικειμενικά εξυπηρετούν τον αντίπαλο» δίνοντας «επιχειρήματα στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο και την ακροδεξιά… καθώς και για την καλλιέργεια φοβικών και συντηρητικών αντιλήψεων σε ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας». (από ανακοίνωση του Συριζα και όχι μόνο)
    Πέρα απ’ αυτά τα ζητήματα τέθηκε και ένα ακόμα μάλλον για πρώτη φορά από στελέχη της αριστεράς. Η πρόταση για «μαζική διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά της τρομοκρατίας» μέσω του κεντρικού δελτίου του Alter (29/10) από τον Θ. Μαργαρίτη και που μαζί του συμφώνησαν τόσο ο Άδ. Γεωργιάδης όσο και ο Π. Ευθυμίου, που βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στα τηλεοπτικά παράθυρα. Την ίδια θέση υποστήριξαν και άλλα στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ όπως ο Στ. Μπαγεώργος λέγοντας στο Βήμα ότι «και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, που αντιμετώπιζαν προβλήματα τρομοκρατίας (Ισπανία, Ιταλία), η Αριστερά είχε πάρει ανάλογες πρωτοβουλίες».
    Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε ορισμένα απ’ όλα αυτά.
    (συνέχεια...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή